เงินตราต่างประเทศ คือเงินตราของประเทศอื่นซึ่งอยู่ในความครอบครองของเอกชน และรัฐบาลของประเทศใดประเทศหนึ่ง อัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศคือราคาหรือค่าของเงินตราต่างประเทศหนึ่งหน่วยปัจจัยที่มีบทบาทสำคัญในการกำหนดอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ คืออุปทานอุปสงค์ของเงินตราต่างประเทศ ทฤษฎีอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศที่สำคัญมี 2 ทฤษฎีคือ ทฤษฎีการกำหนดอัตราแลกเปลี่ยนโดยดุลการชำระเงิน และทฤษฎีการกำหนดอัตราแลกเปลี่ยนโดยอาศัยอำนาจซื้อเปรียบเทียบ อัตราแลกเปลี่ยนดุลยภาพ คืออัตราแลกเปลี่ยนที่ทำให้อุปสงค์ต่อเงินตราต่างประเทศในขณะใดขณะหนึ่ง เท่ากับอุปทานของเงินตราต่างประเทศในขณะนั้น
การซื้อขายเงินตราต่างประเทศล่วงหน้าช่วยให้ธุรกิจสามารถบริหารผลกำไรให้มีความแน่นอนได้ตั้งแต่วันที่ทำธุรกรรม Forward ทำให้ผลการดำเนินธุรกิจไม่ผันผวนตามอัตราแลกเปลี่ยนที่อาจเปลี่ยนแปลงไปตามสภาวะตลาด เช่น หากคุณคือผู้ส่งออกหรือผู้มีรายได้เป็นเงินสกุลต่างประเทศ และมีต้นทุนเป็นเงินบาท คุณสามารถแปลงรายได้เป็นสกุลเงินบาท ทำให้ทราบอัตราผลกำไรในสกุลเงินบาทได้ทันทีหลังได้รับคำยืนยันสั่งซื้อสินค้าหรือบริการ โดยไม่ต้องเสี่ยงกับการแข็งค่าของเงินบาทในอนาคตอีกต่อไป หรือหากคุณคือผู้นำเข้าหรือผู้มีค่าใช้จ่ายเป็นเงินสกุลต่างประเทศ และมีรายได้เป็นเงินบาท คุณสามารถแปลงค่าใช้จ่ายเป็นสกุลเงินบาท ทำให้ทราบอัตราผลกำไรในสกุลเงินบาทได้ทันทีหลังทำการสั่งซื้อสินค้าหรือบริการ โดยไม่ต้องเสี่ยงกับการอ่อนค่าของเงินบาทในอนาคตอีกต่อไป เพื่อเป็นทางเลือกให้ท่านใช้บริหารความเสี่ยงจากรายได้หรือค่าใช้จ่ายสกุลเงินต่างประเทศที่กำลังจะมีการส่งมอบในอนาคต จากธุรกรรมการค้า การกู้ยืม การลงทุน และบริการระหว่างประเทศที่ท่านได้ตกลงกับคู่สัญญาไว้แล้ว เช่น คำสั่งซื้อสินค้า การจ่ายคืนเงินกู้ต่างประเทศ เป็นต้น
ตลาดเงินตราต่างประเทศ
1.ตลาดเงินตราต่างประเทศ คือตัวกลางในการซื้อขายหรือแลกเปลี่ยนเงินตราสกุลต่างๆ ตลาดเงินตราต่างประเทศไม่จำเป็นต้องมีสถานที่ตั้งแน่นอนเหมือนกับตลาดสินค้าและบริการ
2.การซื้อขายเงินตราต่างประเทศสามารถทำได้ 3 รูปแบบคือ โดยการโอนเงินตราต่างประเทศ การซื้อขายเงินตราต่างประเทศในมือและเช็คเดินทาง และการซื้อขายเงินตราต่างประเทศล่วงหน้า
3.การรักษาเสถียรภาพในตลาดเงินตราต่างประเทศ หมายถึงการรักษาระดับอัตราแลกเปลี่ยนให้มีเสถียรภาพ คือพยายามไม่ให้อัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศเปลี่ยนแปลงเร็วเกินไป